...............................................

sandık..
doluştuk içine..  kimimiz düşenlere ağlamayanlardandık,  savurmadıysak bir tekme dizlerimizde derman olmadığı içindi..
küstah, ukala yaratıklardık.. kımıl bir yılan mevsimlik uykulara yatardı içimizde, bu dilimize bilgelik, gözdelerimize korku katardı.. cesaret pozlarında, başımızı katiyen 30 derece açıyla sola yatırmayanlardık.. gülümsüyorsak, önümüzdeki her ne ise an be an çürüdüğünü biliyor olmamızdandı.. sesleniyorduk içimizden "Ahmak! Hey ahmak" sessizliğe yanıt verenin yalnız biz olması da koymuyordu.. kimimiz seçmelere katılmayanlardık, en birinci kim yoklamalarında sürünen şanımız, bir çeşit övünç kaynağımız.. yanılanlar için ipe sapa gelmez kahkahalar savuranlardan da değildik.. yüzlerde kapanan kepenklere dalıp, afili dumanlar üfledik yalnızca.. kimimiz kimsemiz yoktu kaybedebileceğimiz, anlamaya çalışanlardandık..

sonra bir baktık..
birileri o yollardan dönmüşler.. işte buna katılarak gülebilecek olanlardandık.. sen gidiyorken ben dönüyordumcuların, ne diye gittikleri yerde kal(a)madıklarını düşünmeye başladık.. kimimiz bilmeden uyuyamayanlardandık, rüyasına kadar çizip, dikip.. sanrılaşmaya başlayan bilgeliğimiz ışığında çok beşer uyuttuk, ayılttık.. üstüne vazife almayanlardandık, sütten kesilmişliğimizin ızdırabına saydık, çeyrek bıraktık.. arsız, hesapsız yaratıklardık.. kimimiz kime yaltaklanacak olsanız her birine taş çıkartabileceklerdendik..  beşik dandik olmasa, beşer şaşmasa ne kum olurduk, ne sır ayna..

anladık..
kimdiysek, kim idiyseniz ..
şu kadardık

.

.

.