şimdi o kuşlar evlerine dönsün, yaz bitmeden dönsün.. geçen yaz birden bire gitmişlerdi, daha yaşayamadıydım.. kış çetin geçti, ben bir ceviz gibi kabuğumu yüklenemeden üstüme, kış beni benden geçirdi.. o kuşlar neden döndüler geriye.. ortasında kalakaldığım yaz ve canıma okunan ferman kış.. baharları ipten atlar gibi atladıydım, önce kırlangıçlara ağıtlar sonra canımın kastlığı.. ben yaşayamadımdı..
kimdi göz bebeğimin içinden sızarak o perdeleri yakan, gördüklerim acıdan öte neydi? anlamsızlık yoklamalarında benim yol kenarlarında papatya yetiştirmem neyin nesiydi? bak çok geçti ay ay gün gün, parmaklarımdan çok geçti zaman diye şimdi avuçlarım yanıyorsa amenna.. biliyorum zamanı, bir elim diğerini doğruyor.. bu katliamdan ben bir kabuk kalakalmak istiyorum, yaz bitsin.. kuşlar da dönsün evlerine..
çok acıyor..
