8 Ekim 2012 Pazartesi

*


ölüm gibi bir şeydi,
ne oldu ne bitti anlamadan,
yine de bularak yıllanmış soruların yanıtlarını..
nasıldı, kimdi, neredeydi, ne zaman gelirdi
konuşarak mı susarak mı yalan söylerdi?

ölü gibi bir şeydim,
duymuyordu/m, görmüyordu/m,
durup gitmez kalp çizgisi,
susup yitmez yaşam ezgisi..

beni o odalara yaşatmaya yatırmışlar,
öyle dediler
kollarımda menekşeler..
yitebilir aklım beyaz odalarda,
vurup duran yağmur olmasa camda,
canımdan kopabilir,kuşanabilirim..

ölü bir şeydi zaman..
anlıyordum..
ve beni o odada yatırmaları için daha çok neden biliyordum, gitmedim..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder