sıfır noktası

ne kadarıma kadar kazıyabilirim aklımı? yangında ilk kurtarılacaklar listesi yapmaya başlamıştım hemen öncesinde,
geride bırakabileceklerimi seçip ayırıyor, yanımda kalacakları sınıflandırıyordum.. işte tam bu noktada sınıfta kalmamın
an meselesi olduğunun farkına vardım.. anıları unutmak yaşamadığım anlamına gelmiyor, ancak unutabildikçe yaşadıklarımın
öneminin kalmadığı gerçeği ile birlikte anı fazlalıklarımdan kurtulmak adına çöp ev ihbarında bulundum..

bazen kurtarılmak gibisi yoktur..

oraya indiğimde;

yoksun'culuk oynanarak geçirilmiş bir hayatın dürülmüş hesabıydım..


susku keskin olmakla birlikte, kesik onarımında da kullanabilir..

anılarımı kaybettim, hükümsüzdür!!!